Hier volgt een verhaaltje voor Het Goede Doel. Ter bevordering van behoud en verspreiding van de muziek van deze Utrechtse band.

De formatie met Henk (Westbroek, zang en teksten) en Henk (Temmink, zang en compositie) bracht in de jaren tachtig een reeks van zes sterke platen uit. Platen die heel erg ‘eighties’ (denk: drumcomputer/synthesizer) klinken, maar bij herbeluistering eigenlijk ook nog iets heel fris en origineels hebben.

Het Goede Doel

Half Nederland kent België (Is ondertussen al duidelijk of er leven op Pluto is?). Een kleiner deel zal misschien nog Vriendschap (een pakketje schroot met een dun laagje chroom) noemen of Alles Kan Een Mens Gelukkig Maken (gastvocalen: René Froger) oplepelen. Dit recept van alledaags poëtische teksten (vaak met relativerende knipoog), pakkende melodieën en strakke instrumentatie hoor je op veel meer nummers terug. Net als het kenmerkende gitaargeluid van Sander van Herk en de niet te versmaden achtergrondkoortjes.

Bewaarde nederpopgeschiedenis

Ik pakte de zwarte dubbelaar Het Beste Van (1991) er weer eens bij. Daar komt toch een stoet aan sterke nummers voorbij, dacht ik, niet vrij van nostalgie. Nooduitgang, Hou Van Mij, Vandaag, Eenvoud. In ‘t Leven, Ik Dans Dus Ik Besta. Zwijgen, Alles Geprobeerd en, mijn favoriet, Geboren Voor Het Geluk. Nederpopgeschiedenis die bewaard, en gehoord moet blijven.

Henk zonder Henk

Natuurlijk was ik er in 2001 bij toen ze de Tien Jaar Gelukkig Uit Elkaar-concertreeks deden. Inmiddels zijn Henk en Henk zo gelukkig uit elkaar dat ze er niet meer aan moeten denken om ooit nog samen op een podium te staan. Maakt niet uit, ik heb mijn zwarte dubbelaar. Een aanrader.