Door Caty Kroon -Het perfecte huwelijk is de titel van het boek van Jeneva Rose. Het is dat ik beloofde terug te komen met een recensie, maar het liefst was ik het hele boek zo snel mogelijk vergeten. Man, man, man.

Geloof me, ik heb het geprobeerd, maar ik heb het einde van Het perfecte huwelijk niet gehaald. Eigenlijk mag je dan geen recensie schrijven. Je hebt immers een incompleet beeld van het boek. Maar echt, het was geen doen. Het zou dus best kunnen dat Rose verderop in haar boek ineens het licht ziet en haar schrijfsel op onnavolgbare wijze tot een eind brengt, maar daar ziet het aan het begin niet naar uit.

In het hoofd van haar of hem

Het begint al met de verschillende vertelperspectieven. Het ene hoofdstuk zit je in het hoofd van Sarah, het andere hoofdstuk zit je in het hoofd van Adam. Dat zou origineel kunnen zijn, ware het niet dat de personages zo plat zijn als een dubbeltje. Soms moest ik even terugbladeren om te kijken of ik nu in het hoofd zat van hem of dat van haar. Dat is dus niet oké.

Ooit zullen we alles zijn

Sarah gaat naar haar werk, Adam is thuis. Sarah doet er meer dan drie pagina's in handelingen over om weg te gaan. Dan ben je mij al bijna kwijt. Zinnen als: Ik gooi mijn zwartgerande leesbril op het bureau en ga met mijn handen door mijn asbruine haar...
Of wat denk je van: 'Ik moet gaan,' fluister ik in zijn oor terwijl ik me terugtrek. Ik ben altijd de eerste die zich terugtrekt. Ooit zullen we alles zijn wat ik altijd al wist dat we zouden zijn, maar ooit is niet vandaag. En dan zijn we nog maar op pagina 11.

Oordeel vooral zelf

Oké, zal je zeggen, smaken verschillen. Dat is inderdaad ook zo en gelukkig maar. Waar ik wel mee zit is dat op de voorkant van dit boek staat dat het een psychologische thriller is. Dat is een misleidend feit. Maar hé, ik zou zeggen: waag je er gerust eens aan, want ik zou heel graag horen of je er anders over denkt. Oordeel zelf. Een mening is ook maar een mening, nietwaar.