In mei het weer zover: het Eurovisie Songfestival! De 67ste editie van het EK Zingen vindt plaats in het Britse Liverpool. Eigenlijk had Oekraïne het festival moeten huisvesten, maar dat bleek door de voortdurende oorlog geen optie. Het Verenigd Koninkrijk, dat na een lange periode van malaise dit jaar ineens als tweede eindigt, mag daarom voor het eerst in 25 jaar het songfestival organiseren. De komende maanden zullen de diverse deelnemende hun inzendingen presenteren. Wij laten ze hier stuk voor stuk de revue laten passeren en vinden er wat van.

De tekst gaat onder de foto verder.

Oekraïne

Tvorchi – Heart of steel

Door Jeroen Bootsman - Oekraïne – dit jaar qua punten overtuigend winnaar met een middelmatig liedje – lijkt ook via het Eurovisie Songfestival te willen bewijzen dat het zich niet laat kisten. Als allereerste land presenteert Oekraïne de inzending die het in Liverpool moet gaan maken. En ze leveren geen half werk. Heart of steel van het duo Tvorchi is een verpletterende popsong, die in niets lijkt op het vocale melodrama in de jaren vijftig en zestig, toen het songfestival tot bloei kwam. Electropop van het hoogste niveau, die je ondersteboven blaast, met gepassioneerde zang en een act om je vingers bij af te likken. Bekijk de beelden van de nationale finale en bedenk dat dit is uitgezonden vanuit een als schuilkelder fungerend metrostation in Kiev. Of Europa opnieuw uit sympathie voor Oekraïne gaat stemmen valt te betwijfelen. Maar dat deze inzending puur op kwaliteit heel veel punten zal vergaren, lijkt wel vast te staan. Een topvijfnotering lijkt onvermijdelijk. Een tweede overwinning op rij? Zou zomaar kunnen. En hopelijk in 2024 dan wel in Kiev.

De balans

Oekraïne kan gerust een bovengemiddeld succesvol songfestivalland genoemd worden. Het land debuteerde in 2003 en zegevierde sindsdien al drie keer. Na een veertiende plaats in 2003 was het In 2004 al raak toen de sexy Ruslana met haar opzwepende Wild Dances het festival naar Kiev haalde. Van de zeventien inzendingen haalden er tot dusver elf de top tien, waarvan acht bij de eerste drie eindigden. En dan te bedenken dat Oekraïne ook nog eens tot twee keer toe niet mee deed. Jamala won in 2016 met het dramatische 1944, dat in de aanloop nog voor een relletje zorgde omdat de tekst van het lied te politiek zou zijn. En politieke uitingen zijn op het songfestival niet toegestaan. De derde overwinning was vorig jaar voor Stefania van Kalush Orchestra. Alom verwacht vanwege de oorlog boekte de groep inderdaad een monsterzege. Na twee uiterst folkloristisch aandoende inzendingen in de eigen taal tapt Oekraïne dit jaar met Engelstalige electropop uit een wat ander vaatje.