In mei het weer zover: het Eurovisie Songfestival! De 67ste editie van het EK Zingen vindt plaats in het Britse Liverpool. Eigenlijk had Oekraïne het festival moeten huisvesten, maar dat bleek door de voortdurende oorlog geen optie. Het Verenigd Koninkrijk, dat na een lange periode van malaise dit jaar ineens als tweede eindigt, mag daarom voor het eerst in 25 jaar het songfestival organiseren. De komende maanden zullen de diverse deelnemende hun inzendingen presenteren. Wij laten ze hier stuk voor stuk de revue passeren en vinden er wat van.

Door Jeroen Bootsman – Cyprus kwam voortvarend uit de startblokken toen het in 1981 voor de eerste keer aan het songfestival mee deed met een fraaie zesde plaats. Een jaar later wist het eiland dit zelfs nog te verbeteren door de vijfde plaats op te eisen. Sindsdien grossieren ze in de middenmoot en achterhoede en zo af en toe een toptiennotering. Griekenland gunt het eiland steevast de maximale twaalf punten, anders hadden de resultaten nog magerder uitgepakt. In 1999 zou zangeres Marlain met een atypisch songfestivalliedje volgens de bookmakers grote kans op de winst maken, maar in die tijd zaten de wedkantoren er ook wel eens finaal naast want met slechts twee schamele puntjes zakten ze tot bijna onder de zeespiegel. Drie keer waren ze er niet bij: vanwege een plagiaatkwestie, budgettaire problemen en een te mager resultaat het jaar ervoor.

Zoals veel andere landen zoekt Cyprus tegenwoordig vooral aansluiting bij de heersende popcultuur, na jaren taal en cultuur trouw te zijn gebleven. Sinds 2002 zingen de Cypriotische deelnemers voornamelijk in het Engels. Na een fiks aantal magere jaren van roemloze uitschakelingen en achterhoede ging het in 2018 echt voor de winst. Het stuurde de Cypriotische Beyonce naar Eurovisie, die met het opzwepende Fuego en een sensuele act het eiland eindelijk eens de overwinning moest brengen. Zangeres Eleni Foureira gaf tijdens de repetities en halve finale een dermate spetterende show weg dat zij daags voor het festival fier bovenaan stond bij de bookmakers. Uiteindelijk was het echter toch topfavoriet Israël die er met de winst vandoor ging.

De tekst gaat hieronder verder.

Cyprus

Andrew Lambrou – Break a broken heart

De laatste Jaren breekt Cyprus maar weinig potten op het songfestival. Het eiland lijkt nog steeds te te teren op het succes van Eleni’s Fuego, inmiddels alweer vijf jaar geleden. Het ligt niet in de lijn der verwachting dat zanger Andrew dat succes gaat evenaren, maar Cyprus zou met deze begenadigde zanger - die zijn stem én zijn uiterlijk mee heeft – zomaar weer eens een mooi resultaat kunnen boeken. Vorig jaar deed Andrew al een poging om Australië te mogen vertegenwoordigen en zo wist de van geboorte Grieks-Cypriotische zanger zich in de kijker te spelen. Als Andrew het straks op het podium in Liverpool vocaal weet waar te maken, zou Cyprus dit jaar best eens kunnen verrassen.