Door Jeroen Bootsman - Twee tienerjongens dringen op een avond binnen bij echtpaar. De heer des huizes betrapt de inbrekers en als ze op de vlucht slaan, steekt hij een van de twee dood. Aangezien het slachtoffer geen wapen bij zich had en zich uit de voeten maakte, kan er geen sprake zijn van noodweer. Een groot probleem, dat echtelieden Sam en Rebecca proberen te tackelen door – met medeweten van hun vriendin Angela, die op die fatale avond op bezoek was – de politie een alternatief scenario van wat er is gebeurd op te dissen.
De tekst gaat hieronder verder.
Intruder uit de bocht
Een prima gegeven voor een spannende thrillerserie. Zou je denken. Niets is echter minder waar. Niet alles wat Brits is, is goed blijkt uit de miniserie Intruder, die gierend uit de bocht vliegt. Het gegeven is sterk genoeg en een veelbelovende start voor een dramareeks. Maar die verwachtingen zijn bij mij volledig de kop in gedrukt.
De makers vonden het blijkbaar nodig om een reeks absurditeiten af te vuren, die de kijker voor zoete koek moet slikken. De politie slik verklaringen van het drietal in ieder geval wel voor zoete koek. De familierechercheur blijkt achterdochtiger en dus intelligenter dan haar collega’s die het onderzoek doen. Alsof dat nog niet genoeg is, blijken Sam en Angela er ook nog een geheime verhouding op na te houden die zodanig ontspoort dat de sfeer van Fatal Attraction er in doorklinkt.
De serie is hooguit een aardig tussendoortje, maar je kunt hem ook met een gerust hart overslaan
Gaandeweg ontrolt zich een ongeloofwaardig plot, die verstrikt dreigt te raken in z’n eigen haarspeldbochten. Enkele scenes met de vader van het slachtoffer, een eenzame man die nauwelijks raad weet met zijn verdriet lijken een aanzet tot enige diepgang, maar blijft helaas onbenut.
Het wil maar niet echt spannend worden en dat komt mede door het tegen het schmieren aan schurkende acteerwerk waardoor het eerder een zwarte komedie lijkt. Let vooral op de scène waarin dronkenlap Angela zich tegoed doet aan een fles tonic en een fles gin.
De tekst gaat hieronder verder.
Nauwelijks een excuus
Het is niet te verwonderen dat het allemaal leidt tot een bizarre ontknoping. Het is als kijker moeilijk om sympathie te hebben voor de personages in Intruder. De serie is hooguit een aardig tussendoortje, maar je kunt hem ook met een gerust hart overslaan. Dat de productie van deze vierdelige serie door de coronapandemie moeizaam verliep, is nauwelijks een excuus voor het rammelende scenario. Intruder weet een veelbelovend uitgangspunt, fraaie locatie-opnamen en een groep vakbekwame acteurs totaal niet te gebruiken.
De serie Intruder is te zien op NPO Plus.