Als je de geïsoleerde vocalen hoort van Beach Boys-nummers als God Only Knows en Good Vibrations, hoor je engelen zingen. Spatzuivere, hemelse melodieën en samenzang die eigenlijk alleen maar van broers en bloedverwanten kan komen. The Everly Brothers zijn daar ook een klinkend voorbeeld van. Ok, Crosby, Stills & Nash kwamen heel goed in de buurt zonder broers te zijn. En Simon & Garfunkel.
Carl, Dennis en Brian Wilson
Maar niemand tipt aan de samenzang van Carl, Dennis en Brian Wilson. Opgevoed met harde hand door de geflopte en gefrustreerde liedjesschrijver Murry Wilson. Zijn zoons zouden compenseren waar hij muzikaal tekortschoot. Dat deden ze ruimschoots. Het bleken alledrie grote talenten. Ze scoorden wereldwijd grote hits met liedjes over surfen en meisjes. Daarna ontpopte Brian zich tot popcomponist van uitzonderlijk niveau. Pet Sounds (1966) is een fascinerende en iconische plaat. En er kwam nog meer moois uit zijn pen en piano.
Genialiteit en gekte
Maar genialiteit en gekte liggen vaak dicht bij elkaar. Zeker gecombineerd met een getroebleerde jeugd en de inname van de nodige psychedelica. Brian schreef nog prachtige dingen voor de albums tot halverwege de jaren zeventig, maar raakte ook steeds meer van het padje. Flink geholpen door de invloed en medicamenten van lijfarts/psychiater Eugene Landy. Zijn latere liefde, de dit jaar overleden Melinda, wist hem weer terug te krijgen in het land van de levenden. Brian ging zelfs weer optreden, maar hij was een schim geworden van de uitzonderlijke muzikant die hij ooit was.
The Beach Boys
Gelukkig zijn daar nog de vele pareltjes die de, in mijn ogen/oren ‘Bach van de popmuziek’ van de popmuziek, heeft achtergelaten. De nummers waarmee dit verhaaltje begon bijvoorbeeld, maar luister ook eens (bij voorkeur met een goede koptelefoon op) naar bijvoorbeeld Surf’s Up, ‘Til I Die of Caroline, No.