Door Caty Kroon - De Haagsche Hopjes verdwijnen. Het is geen wereldnieuws, ik weet het. Er staat geen liveblog open en verdere research is overbodig, maar jammer is het wel. Altijd maar dat afscheid nemen.

Haagsche Hopjes sterven uit in Nederland. Straks zijn ze weg en als we een paar jaar verder zijn, weet deze hele Haribo-generatie niet meer waar ik het over heb. Er verandert nu eenmaal veel en dat geeft niks, maar aan sommige dingen kleeft geschiedenis. En als dat verdwijnt, dan verdwijnt er ook iets van jezelf. Het Haagsche Hopje bijvoorbeeld.

Haagsche Hopjes ook gevreesd

Haagsche Hopjes werden door mijn moeder gevreesd. Ze was altijd bang dat het gladde, hoekige snoepje in mijn kinderkeel zou schieten. Pas toen ik wat ouder was mocht ik ze eten na een plechtige belofte om het hopje eerst kapot te bijten. Op de een of andere manier stelde haar dat gerust. Ik herinner me Haagsche Hopjes die onverpakt in de blikken trommel zaten en op den duur als een massief blok suikerwerk aan elkaar geplakt zaten en er niet meer uit wilden. Alleen kapot hakken bleef nog over. Tijdens zo'n wild gevecht vlogen de Haagsche Hopjes-splinters door de keuken.

Rademaker's Haagsche Hopjes gaat stoppen met de productie omdat de vraag enorm is gedaald. Vanwege die afnemende vraag was de fabriek al eerder gestopt met de verkoop van de snoepjes in die bekende rode, vierkante blikjes. De Haagsche Hopjes werden alleen nog maar verkocht in plastic zakjes. Daar ga je al.

Haagsche Hopjes naar Baron Hop

Haagsche Hopjes werden al ruim 218 jaar in Nederland gemaakt en zijn vernoemd naar baron Hendrik Hop die van 1782 tot 1792 Nederlandse gezant was in Brussel. Toen hij terugkwam naar Nederland ging hij in Den Haag wonen boven de winkel van suikerbakker Van Haaren & Nieuwerkerk. Destijds werd veel koffie gedronken, ook als middel tegen kwalen. Het verhaal wil dat de baron last had van jicht en daarom koffie dronk met room en veel suiker. Toen hij op een avond zijn kopje half leeg had gedronken en naar bed ging, ontdekte hij de andere morgen dat zijn koffie was veranderd in een harde brok die eigenlijk best lekker smaakte. Hij vroeg zijn benedenburen, de suikerbakker, om dit als een snoepje voor hem te maken. De baron nam de koffiebrokjes mee op reis en liet er zijn relaties, van diplomaten tot vorstenhuizen, van meegenieten.

Zestig fabrikanten van hopjes

De suikerbakker begon officieel met de productie van de snoepjes en leverde ze aan klanten over de hele wereld. Het werd een groot succes en toen de koffieprijs daalde ontstonden er in de loop van de 19e eeuw zo'n zestig fabrikanten van hopjes. De grootste concurrent van de oorspronkelijke suikerbakker was Rademaker, ook een Haagse fabrikant. Hij deed zijn Haagsche Hopjes in een bedrukt papiertje en noemde het de 'enige echte'. Het werd een juridisch gevecht tussen Nieuwerkerk en Rademaker. Er kwam een einde aan de jarenlange strijd toen de Reclame Code Commissie besloot dat de claim 'de enige echte' veranderd moest worden in 'de enige echte Rademaker hopjes'.

Rademaker was toen al overgenomen door een Belgische snoepfabrikant die het weer overdeed aan het Zweedse Cloetta, die op hun beurt weer besloot de productie te verhuizen naar Italië. Hieruit blijkt dat het Haagsche hopje in feite al jarenlang steeds verder van Baron Hop verwijderd raakte. Een beetje jammer blijft het wel.