Kees-Jan Visser schrijft gedichten. Over het leven, de liefde en andere zaken. Hij deelt ze op het podium met het Dordtse gezelschap Dichtbeideklank, op Instagram en met de gasten van Caty’s.

muggen kunnen
er niets aan doen
dat ze muggen zijn
sterker nog
ook het zoemen
bij het vliegen
doen ze onbewust
de zucht naar bloed
is hun opvoedkundig
meegegeven
en vasthoudendheid
dat leer ik
mijn kinderen ook
en gaan voor waar
je goed in bent
aan de haal
met je talent
een huis bouwen
een beeldhouwwerk
een lief lied zingen
de kar ergens trekken
het vuil ophalen
opvoedwerk
het zuigen van bloed
het is allemaal goed

                             Dicht
 
                                                               dichten is
                                                               met woorden
                                                               waarde geven
                                                               aan het leven
 
                                                               dichten is
                                                               zinnen verzetten
                                                               tot er een
                                                               waarheid staat
 
                                                               dichten is
                                                               zoeken naar een kern
                                                               die wellicht toch
                                                               niet bestaat
 
                                                               dichten is
                                                               strooien met letters
                                                               tot het ergens
                                                               over gaat           

liefde tilt op
liefde draait om
liefde is lief
liefde maakt dom

liefde komt en
liefde die gaat
liefde verbleekt
liefde wordt haat

liefde is groot
liefde doet goed
love is all
liefde moet

         Waterval

                                                                 het water valt
                                                                 zonder onderbreking
                                                                 bij Coo naar benee
                                                                 razend en schuimend
                                                                 alsof er haast bij is
                                                                 op weg naar de zee

                                                                 vanaf de kant
                                                                 bezie ik Plopsaland
                                                                 kindjes met rugzak
                                                                 die er genieten
                                                                 met kinderlijk gemak
                                                                 achtbaan en frieten

                                                                 maar verder gaat
                                                                 het haastige water
                                                                 ons blaadjesbootje
                                                                 zie ik even later
                                                                 verdwijnen uit het zicht
                                                                 Plopsaland gaat dicht

                                                                 nog even staan
                                                                 bezinnen verder gaan
                                                                 als water zonder
                                                                 duidelijk doel
                                                                 maar onbevangen op
                                                                 kinderlijk gevoel                       

als ik op mijn kop ga staan
mijn ogen open doe
is links rechts spontaan
hoofd barst van het bloed
 
zij bewandelt het plafond
als argeloze alpiniste
en de was op het balkon
het gras op het gazon
 
ze waaien vrolijk door
alsof ik de boel niet net
op zijn kop heb gezet
ontnuchterend is het

                            Voortvarend

                                                          gevels aan de Merwekade
                                                          schuiven traag voorbij
                                                          een baas en hond
                                                          kijken blaffend rond

                                                          er rennen renners
                                                          op gifgroene schoenen 
                                                          bootjes klampen
                                                          zich vast aan kades
                                                          op het bankje zitten
                                                          mensen te zoenen

                                                          achter geruite ramen
                                                          schuiven gordijnen dicht
                                                          na het grote hoofd
                                                          nog even zicht op Dordt
                                                          dan dooft dat licht

                                                          oevers worden wazig
                                                          dokken worden dozen
                                                          bomen staan als
                                                          schimmige spoken
                                                          mij gade te slaan

                                                          ze zien mij gaan
                                                          met het verleden
                                                          in mijn kielzog
                                                          schuim dat langzaam
                                                          oplost in de rivier
                                                          glimlachend drijf ik
                                                          weg van hier

in golven van rosé
duikt een gedachte op
slaat even en terloops
de spijker op zijn kop

zwemt zomaar voorbij
hoef alleen te grijpen
kom maar hier
jij bent voor mij en

vang je in woorden
zet je vast
op een lege lijn

je zou zomaar morgen
vergeten of nooit
gedacht kunnen zijn

                                 Liedje

                                                                   dit liedje is
                                                                   vanmorgen geschreven
                                                                   tussen koffie fruit
                                                                   en wentelteven

                                                                   het kwam synchroon
                                                                   met alles tot leven
                                                                   rolde moeiteloos
                                                                   de wijze wereld in

                                                                   twee slokken koffie
                                                                   misschien ook vier
                                                                   er floot nog een vogel
                                                                   en het stond op papier

Slootjespringen

dit slootje
kan ik hebben
het is niet
breder dan ik
lang ben
de koeien
kijken toe
met onbezorgde
of verbaasde
blik en ik
zet vastberaden
af vanaf
het gras
zie dan in
de lucht pas
mijn zelfoverschatting
druipend van
slootwater
het kroos op
mijn lippen
zeg ik de
koeien gedag
dag koeien
dag!